-
1 powiew
m (G powiewu) 1. (ruch powietrza) waft, puff- powiew wiatru a puff of wind- od pól ciągnął ciepły powiew there was a warm breeze coming in from the fields2. przen. (zapowiedź) hint- powiew sympatii a hint of attraction- wniosła z sobą powiew świeżości her presence/arrival introduced a breath of fresh air* * *-wu, -wy; loc sg - wie; mbreath, puff* * *mibreath, puff; lekki powiew breath of air.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powiew
См. также в других словарях:
powiew — m IV, D. u, Ms. powiewwie; lm M. y «lekki, łagodny ruch powietrza; podmuch» Ciepły, lekki, ożywczy, świeży powiew. Chłodny, mroźny, rześki powiew. Wilgotny powiew od jeziora. przen. Powiew miłości, nienawiści … Słownik języka polskiego
wietrzyk — m III, D. a a. u, N. wietrzykkiem; lm M. i «lekki, łagodny, przyjemny wiatr; podmuch» Ciepły, lekki wietrzyk. Powiew wietrzyku. Wieje wietrzyk od jeziora … Słownik języka polskiego
lekuchny — lekuchnyni forma zdr. o odcieniu intensywnym od lekki (tylko w zn. 1 3) a) w zn. 1: Lekuchna pierzynka. b) w zn. 2: Lekuchna mgiełka. c) w zn. 3: Lekuchny powiew … Słownik języka polskiego
podmuch — m III, D. u; lm M. y 1. «ruch, powiew, pęd powietrza naturalny lub wywołany działaniem urządzeń mechanicznych» Delikatny, lekki, gwałtowny, silny podmuch. Podmuchy wiatru. ◊ Podmuch jesieni, wiosny itp. «pierwszy chłód lub pierwsze ocieplenie… … Słownik języka polskiego
zawiać — dk Xb, zawiaćwieje, zawiaćwiał, zawiaćwiany zawiewać ndk I, zawiaćwa, zawiaćał 1. «o wietrze: powiać, zadąć, dmuchnąć» Wiatr zawiał mocno. Lekki wietrzyk zawiewał od strony rzeki. ◊ pot. Zawiało kogoś «ktoś się zaziębił, zabolały kogoś plecy,… … Słownik języka polskiego
